Ilustracja: Alice Wietzel
© Ilustracja: Alice Wietzel
Ilustracja: Alice Wietzel

Kobiety bardziej narażone w regionach dotkniętych konfliktami

Ciężkie komplikacje w następstwie niebezpiecznych aborcji są do siedmiu razy częstsze w regionach niestabilnych lub dotkniętych konfliktem. Oto wyniki jednego z pierwszych badań na ten temat. Za liczbami kryją się doświadczenia prawdziwych kobiet.  

„Byłam zrozpaczona. Wypiłam tradycyjne lekarstwo. Wcześniej ktoś pokazał mi, jak włożyć sobie kawałek żelaza do waginy… To był taki kawałek [pokazuje rozmiar osobie przeprowadzającej wywiad]. Ta osoba powiedziała mi, że to doprowadzi do rozszerzenia szyjki macicy, ale nie zadziałało… Powiedział mi też, aby ugotować korzeń rośliny Kava z sodą i następnie wypić tę mieszankę. Nie czułam się dobrze po wypiciu tego. Bolał mnie brzuch, miałam zawroty głowy, niespokojny żołądek. Nie mogłam wstać z łóżka. Ból był bardzo silny”. 

To świadectwo 32-letniej kobiety przyjętej do szpitala w Bangui z potencjalnie śmiertelnymi komplikacjami związanymi z aborcją.  

Ilustracja: Alice Wietzel
Ilustracja: Alice Wietzel

Do około 70 procent śmierci związanych z ciążą* dochodzi w Afryce Subsaharyjskiej (1). Pośród pięciu głównych przyczyn są komplikacje związane z aborcją – obszar, w którym poczynione zostały małe postępy w ostatnich dekadach. Tymczasem większość śmierci związanych z aborcjami to wynik niebezpiecznych aborcji indukowanych (2), których w dużej mierze można by uniknąć, zapewniając kompleksową opiekę okołoaborcyjną, w tym opiekę poaborcyjną, antykoncepcję oraz bezpieczną aborcję.  

Badanie AMoCo**, przeprowadzone przez Lekarzy bez Granic, Épicentre, Institut Guttmacher i Ipas we współpracy z Ministerstwem Zdrowia Nigerii oraz Republiki Środkowoafrykańskiej, ukazuje, że poważne komplikacje były od pięciu do siedmiu razy częstsze w dwóch badanych szpitalach niż w innych afrykańskich placówkach w bardziej stabilnych regionach, przebadanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) przy użyciu podobnej metodologii (3).  

Do ciężkich komplikacji związanych z aborcją zalicza się potencjalnie śmiertelne powikłania, przypadki bliskie śmierci i zgony zgodnie z definicją WHO Multi-country Study on Abortion (WHO-MCS-A) przy użyciu zestawu standardowych kryteriów klinicznych, biologicznych i terapeutycznych. 

Niebezpieczna aborcja indukowana jest przeprowadzana przez osoby, które nie mają niezbędnych umiejętności, aby ją przeprowadzić lub/i które nie przestrzegają obowiązujących standardów medycznych.  

W tych dwóch szpitalach ponad 50 procent kobiet przyjętych z powodu powikłań związanych z aborcją miało ciężkie komplikacje, głównie krwotoki (72 procent w szpitalu nigeryjskim, 58 procent w szpitalu środkowoafrykańskim).  

Ciężkość zaobserwowanych komplikacji może być wytłumaczona nieadekwatnością opieki poaborcyjnej oraz barierami w dostępie do opieki. Sytuację pogarsza zwiększone ryzyko przemocy seksualnej w takich warunkach oraz trudności w dostępie do antykoncepcji. Czynniki te z kolei zwiększają ryzyko niechcianej ciąży i sięgania po niebezpieczną aborcję, zwłaszcza w miejscach, gdzie prawo aborcyjne jest restrykcyjne.  

Jeden z najwyższych wskaźników

Republika Środkowoafrykańska, z 829 śmierciami na 100 000 żywych urodzeń, ma jeden z najwyższych wskaźników śmierci związanych z ciążą* na świecie (4). W badaniu przeprowadzonym przez środkowoafrykańskie Ministerstwo Zdrowia oraz Fundusz Ludnościowy Narodów Zjednoczonych (UNFPA) oszacowano, że powikłania związane z aborcją były przyczyną prawie jednego na cztery zgony kobiet w ciąży (5).  

W szpitalu w Bangui, w którym przeprowadzono badanie AMoCo, przyjęcia z powodu powikłań związanych z aborcją stanowiły 20 procent wszystkich przyjęć okołoporodowych w badanym okresie, co potwierdza te wyniki. Ponad dwie trzecie z nich miało miejsce w pierwszym trymestrze ciąży. Ponad jedną czwartą stanowiły nastolatki w wieku 18 lat i młodsze.  

„Jedna kobieta wytłumaczyła kobiecie, która mi towarzyszyła, że gdybym poczekała dłużej, mogłabym umrzeć, ponieważ wykrwawiałam się. Kierowca motocyklu powiedział, że wiózł do szpitala kobietę w takim samym stanie i że to uratowało jej życie. Kazał nam się pospieszyć i w ten sposób mnie tutaj przywieźli”. 

Świadectwo 35-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją. 

Słaba wiedza o bezpiecznej opiece  

Około jedna czwarta kobiet w szpitalu w stanie Jigawa oraz prawie połowa kobiet (45 procent) w szpitalu w Bangui, z którymi przeprowadzono wywiady, powiedziała, że wywołały aborcję. Ponad dwie trzecie badanych w Bangui i niemal wszystkie (95 procent) badane w Jigawie użyły niebezpiecznych metod wywołania aborcji, w tym tępych narzędzi metalowych czy łodyg manioku, wstrzyknięć, tradycyjnych ziół, środków i leków.  

Ryzyko bardzo ciężkich powikłań, w tym śmierci, było ponad trzykrotnie wyższe wśród kobiet, które zgłosiły wywołanie niebezpiecznej aborcji niż wśród innych kobiet w szpitalu w Bangui.  

„To było tylko chodzenie z chłopakiem [ale] zaszłam w ciążę… Próbowałam sama doprowadzić do aborcji, ale to nie zadziałało, więc musiałam pójść do jednej matki w pewnej dzielnicy… Zażądała ode mnie 15 000 franków CFA za aborcję, ale miałam tylko 13 000 franków, więc jej je dałam. Wstrzyknęła mi lekarstwo, rozszerzyła szyjkę macicy łodygą manioku i wypadł płód. Potem zaczęłam odczuwać bóle brzucha 

Świadectwo 27-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją.  

Ilustracja: Alice Wietzel
Ilustracja: Alice Wietzel

Źródła wiedzy o aborcji kobiet objętych badaniami były zwykle nieformalne, często byli to członkowie rodzin, znajomi czy osoby z pracy. Wybór metody aborcji wydawał się być bardziej oparty na postrzeganej skuteczności i łatwości dostępu niż na bezpieczeństwie.  

Kiedy partner lub partnerka są poinformowani o ciąży, często są zaangażowani w proces podejmowania decyzji i wyboru metody aborcji. Małżonkowie, którzy porzucają swoje partnerki, często nie pozostawiają im innego wyboru niż aborcja.  

„On przygotowuje swoje zgłoszenie na szkolenie wojskowe… Lepiej przerwać tę ciążę, jeśli go nie będzie, on [nie będzie] czuł się komfortowo, dopóki tego nie zrobimy. W tym momencie nie ma pieniędzy, aby pomóc mi z moim małym biznesem, abym mogła zająć się tą ciążą. Jak my sobie poradzimy? [On] był tym, który poszedł do [pracownika medycznego w szpitalu]. Powiedział, że chce ze mną dokonać aborcji, ponieważ w tej chwili nie jest gotowy, więc chce, żebyśmy wykonali wyłyżeczkowanie. [Pracownik medyczny] zgodził się.   

Świadectwo 19-letnie kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z potencjalnie śmiertelnymi konsekwencjami związanymi z aborcją.  

„Kiedy powiedziałam mu o ciąży, nie odpowiedział. Jednego dnia powiedziałam mu, że źle się czułam, a on zaczął na mnie krzyczeć, mówiąc, że nie był odpowiedzialny za tę ciążę… Kiedy mój partner to powiedział, byłam zdezorientowana i zaczęłam zastanawiać się, co by się ze mną stało, jeśli kontynuowałabym ciążę. Czy byłabym w stanie zająć się dzieckiem? Nie dałabym rady sama, więc kupiłam leki… [Od tego czasu] mój partner uciekł. 

Świadectwo 15-letniej dziewczyny, przyjętej do szpitala w Bangui z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją.  

Trudności w dostępie do antykoncepcji 

Trudności w dostępie do antykoncepcji są również jedną z głównych przyczyn niechcianych ciąży. Tylko 3 procent kobiet badanych w stanie Jigawa oraz 37 procent w Bangui powiedziało, że używały jakieś formy antykoncepcji w czasie zajścia w ciążę. W Nigerii głównymi przeszkodami w stosowaniu nowoczesnych środków antykoncepcyjnych była odmowa ze strony męża i rodziny, fakt, że respondentki nie wiedziały, że mogą zajść w ciążę oraz ich przekonania religijne. 

W Bangui obawa przed skutkami ubocznymi była głównym zgłaszanym powodem. Kobiety wyjaśniały także, że miały trudności z zapewnieniem ciągłości stosowania metody antykoncepcyjnej w obliczu braku dostępu do innych metod, wysokich kosztów transportu oraz godzin otwarcia, które uniemożliwiały zakupienie ich.  

„Nikt nie mógł ze mną pojechać, a co więcej, nie miałam czasu. Wychodzę do pracy o siódmej rano i wracam o 11 wieczorem. Nie mam czasu odebrać pigułek… Ja [po prostu] nie mam czasu”. 

Świadectwo 32-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z potencjalnie śmiertelnymi powikłaniami związanym z aborcją.

Ilustracja: Alice Wietzel
Ilustracja: Alice Wietzel

Skrajnie duże opóźnienia w dostępie do opieki 

Badanie AMoCo opisuje również długą i trudną ścieżkę opieki dla kobiet po aborcji, co zwiększa komplikacje i ryzyko, na jakie są narażone. Połowa z nich potrzebowała dwóch lub więcej dni od wystąpienia pierwszych objawów, aby dotrzeć do odpowiedniej placówki ochrony zdrowia. 27 procent badanych kobiet w Nigerii oraz 16 procent w Republice Środkowoafrykańskiej potrzebowało sześciu dni lub więcej. Na początku symptomy nie są odbierane jako poważne. Niektóre kobiety nie wiedzą, że są w ciąży.  

„Bolało mnie podbrzusze i tutaj [dotyka dłońmi pleców i bioder], bardzo bolało. (…) W pewnym momencie zastanawiałam się, czy to nie z powodu tego, jak daleko muszę chodzić każdego dnia”.  

Świadectwo 27-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w stanie Jigawa z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją 

„To, co mi się przydarzyło, to po prostu… Siedziałem, gdy nagle zaczęło się krwawienie. Nie martwiłam się tym. Poważnie zrobiło się po dwóch dniach, kiedy krwawienie stało się obfite i uporczywe”.  

Świadectwo 30-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w stanie Jigawa z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją. 

Czasem kobiety chcą zachować aborcję w tajemnicy

„Często słyszałam, że po wyłyżeczkowaniu czujesz się lepiej… Myślałam, że pewnego dnia płód wyjdzie i poczuję się lepiej… Nie mogłam nic przełknąć. Nie mogłam wstać z łóżka… Bolało mnie dzień i noc. Brałam leki, które [osoba, która przeprowadziła aborcję] mi dała, ale to nie było nic dobrego… Gdy sprawy zaczęły się komplikować, zaczęłam się bać, ponieważ moja rodzina nie zgodziłaby się na aborcję. Nikomu nie powiedziałam o mojej sytuacji, stałam się bardzo wycofana i zamknęłam się w domu. 

Świadectwo 21-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją.  

Kiedy symptomy pogarszają się, kobiety często decydują się zwrócić się do osoby, która przeprowadziła aborcję lub do innych niewykwalifikowanych osób, co dodatkowo zwiększa opóźnienia w poszukiwaniu opieki i dostępie do odpowiedniego leczenia. Kobiety początkowo próbują radzić sobie z objawami w domu za pomocą leków, które same kupiły (w tym lekarstw i tradycyjnych metod leczenia). 

„Gdyby istniał środek transportu, bezpieczny sposób przewożenia pacjentów do szpitala, to bardzo [by] mi pomogło… Powinny istnieć karetki przy placówkach medycznych takich, jak szpital położniczy… Nie było karetki, aby zabrać mnie na porodówkę, więc osoba mi towarzysząca musiała udać się na główną drogę, aby poszukać motocykla… Z powodu braku transportu i braku bezpieczeństwa w okolicy musiałam czekać do świtu, aby wyjść z domu… Najgorsze, że to było w weekend, w niedzielę, a w ten dzień trudno jest znaleźć jakikolwiek transport, taksówki tak naprawdę nie działają w niedziele. Tego dnia straciłam bardzo dużo krwi, prawie umarłam 

Świadectwo 35-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w Bangui z powodu doświadczenia bliskiego śmierci związanego z aborcją.  

„Widzisz, to nie jest tak, że nasz dom stoi na poboczu drogi. I nie było możliwości, żebym usiadła na motocyklu. Musieli więc użyć wózka, by przenieść mnie do samochodu. 

Świadectwo 32-letniej kobiety, przyjętej do szpitala w stanie Jigawa z zagrażającymi życiu powikłaniami związanymi z aborcją. 

Ilustracja: Alice Wietzel
Ilustracja: Alice Wietzel

Czynniki pogarszające sytuację w Nigerii 

Przyjęcia z powodu powikłań związanych z aborcją są rzadsze w szpitalu w Nigerii niż w Republice Środkowoafrykańskiej (odpowiednio 4 procent i 20 procent), lecz ponad dwie trzecie kobiet badanych w stanie Jigawa miało ciężkie komplikacje.  

Przewlekła anemia wśród kobiet w tym bardzo biednym, wiejskim regionie prawdopodobnie prowadzi do cięższych komplikacji. Może to w pewnym stopniu wyjaśniać wyższy odsetek kobiet z poważnymi powikłaniami. 67 procent kobiet bez obfitego krwawienia miało anemię (w porównaniu z 38 procentami w Republice Środkowoafrykańskiej), co sugeruje, że prawdopodobnie miały one przewlekłą anemię. Krajowe badania potwierdzają te dane, wskazując, że odsetek kobiet w wieku rozrodczym z anemią w stanie Jigawa jest jednym z najwyższych w kraju (6).  

W dodatku 61 procent powikłań związanych z aborcją w Jigawie wystąpiło w drugim trymestrze ciąży, czyli później niż w szpitalu w Bangui, co także może tłumaczyć, dlaczego były one poważniejsze.

Niebezpieczna aborcja pozostaje jedną z głównych przyczyn śmiertelności okołoporodowych na świecie i jedyną, której można prawie całkowicie zapobiec. 

– W regionach niestabilnych lub dotkniętych konfliktem, podobnie, jak w innych miejscach, aby uratować życie wielu kobiet i zmniejszyć ich cierpienie, musimy zapewnić dostęp do bezpłatnych usług antykoncepcyjnych, oferując szeroki zakres pomocy, zarówno w ośrodkach podstawowej opieki medycznej, jak w szpitalach – tłumaczy dr Estelle Pasquier, badaczka medyczna w Épicentre oraz współprowadząca badanie AMoCo. – Musimy zainwestować w poprawę wiedzy społeczności na temat bezpiecznych metod antykoncepcji i aborcji oraz sprawić, by opieka poaborcyjna i bezpieczna aborcja były łatwo dostępne, również na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej – dodaje.  

*Przez śmierć związaną z ciążą rozumiemy śmierci w czasie ciąży lub w ciągu 42 dni od zakończenia ciąży, bez względu na przyczynę zgonu (położnicze lub/i pozapołożnicze).  

**AMoCo: pełna nazwa po angielsku to „Abortion-related Morbidity and mortality in fragile and Conflict-affected settings”. Przeprowadzone we współpracy z Ministerstwami Zdrowia Republiki Środkowoafrykańskiej i Nigerii, współfinansowane przez Lekarzy bez Granic i ELRHA/R2HC, badanie AMoCo gromadzi dane od 1 068 kobiet zgłaszających się z powikłaniami związanymi z aborcją. 

PRZYPISY

(1) Trendy w umieralności okołoporodowej w latach 2000-2020: szacunki WHO, UNICEF, UNFPA, Grupy Banku Światowego i UNDESA/Population Division https://www.who.int/publications/i/item/9789240068759

(2) Grimes DA, Benson J, Singh S, Romero M, Ganatra B, Okonofua FE, et al. Unsafe abortion: the preventable pandemic. Lancet [Internet]. 2006 Nov 25 [cytowany 2020 Jul 13]; 368 (październik): 1908-19. Dostępne na stronie: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17126724/

(3) Qureshi, Zahida & Mehrtash, Hedieh & Kouanda, Seni & Griffin, Sally & Filippi, Veronique & Govule, Philip & Thwin, Soe Soe & Bello, Folasade & Gadama, Luis & Msusa, Ausbert & Nafiou, Idi & Goufodji, Sourou & Kim, Caron & Wolomby-Molondo, Jean-Jose & Mugerwa, Kidza & Bique, Cassimo & Adanu, Richard & Fawole, Bukola & Madjadoum, Thierry & Tunçalp, Özge. (2021). Zrozumienie powikłań związanych z aborcją w placówkach ochrony zdrowia: Wyniki wielokrajowego badania WHO dotyczącego aborcji (MCS-A) w 11 krajach Afryki Subsaharyjskiej. BMJ Global Health. 6. e003702. 10.1136/bmjgh-2020-003702. 

(4) WHO, UNICEF, UNFPA, Bank Światowy, UNDP. Trendy w umieralności okołoporodowej w latach 2000-2017. [Internet]. Genewa: Światowa Organizacja Zdrowia; 2019

(5) Ministerstwo Zdrowia Republiki Środkowoafrykańskiej, UNFPA. Ocena dostępności, wykorzystania i jakości opieki położniczej w nagłych wypadkach w strefie działania UNFPA w Republice Środkowoafrykańskiej. Bangui; 2010. 

(6) Narodowa Komisja Ludności (NPC) [Nigeria], ICF. Nigeria Demographic Health Survey 2018. 2019. s. 748. https://dhsprogram.com/publi cations/publication-en359-dhs-fnal-reports.cfm. Dostęp 8 lutego 2023 r.

News

Widok na zmilitaryzowaną granicę polsko-białoruską. Od listopada 2022 roku Lekarze bez Granic zapewniają pomoc medyczną uchodźcom na Podlasiu, we współpracy z aktywistami i innymi organizacjami społecznymi. Polska, 2024

Polska: oświadczenie Lekarzy bez Granic

Więcej
Zespół Lekarzy bez Granic i wolontariusze próbują uruchomić ponownie szpital, korzystając z dostępnych materiałów. Sudan, 2023

Sudan: zawieszenie działalności kluczowego szpitala w Chartumie

Więcej
Ludzie z obwodu donieckiego odpoczywają w ośrodku przejściowym w Pawłohradzie. Ukraina, 2024

Ukraina: pomoc dla uciekających z miasta Kurachowe  

Więcej
Pielęgniarka pracuje w placówce w Siguiri w Gwinei podczas największej od 30 lat epidemii błonicy w tym kraju. Gwinea, grudzień 2023

Nasze działania w 2024 roku [GALERIA ZDJĘĆ]

Więcej
Pozbawiona dostępu do gazu kuchennego, Yasmin jest zmuszona do korzystania z plastiku jako rozpałki i gotowania nad otwartym ogniem, aby wykarmić rodzinę. Strefa Gazy, 2024

Izrael zniszczył warunki do życia w Strefie Gazy [RAPORT] 

Więcej
Widok na zmilitaryzowaną granicę polsko-białoruską. Od listopada 2022 roku Lekarze bez Granic zapewniają pomoc medyczną uchodźcom na Podlasiu, we współpracy z aktywistami i innymi organizacjami społecznymi. Polska, 2024

Polska: zawieszenie prawa do azylu będzie miało śmiertelne konsekwencje

Więcej
Lekarze bez Granic prowadzili działania poszukiwawczo-ratunkowe na statku Geo Barents od czerwca 2021 roku. W grudniu 2024 roku ogłosili wstrzymanie tych działań. Morze Śródziemne, 2024

Morze Śródziemne: statek Geo Barents kończy działania

Więcej
Lekarze bez Granic wspierają opiekę pediatryczną w szpitale w Heracie. Afganistan, 2024
afganistan

Afganistan: wykluczanie kobiet z instytucji medycznych zagraża opiece medycznej

Więcej
Pracownik Lekarzy bez Granic zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem gruźlicy. Libia, 2022

Polska: program pilotażowy wzorem do zmian leczenia gruźlicy

Więcej
Widok na zmilitaryzowaną granicę polsko-białoruską. Od listopada 2022 roku Lekarze bez Granic zapewniają pomoc medyczną uchodźcom na Podlasiu, we współpracy z aktywistami i innymi organizacjami społecznymi. Polska, 2024

Polska: wysłuchanie obywatelskie w sprawie Strategii Migracyjnej

Więcej
Ibrahim ma siedem miesięcy, urodził się podczas wojny. Ma poważną chorobę dróg oddechowych. Strefa Gazy, 2024

Strefa Gazy: warunki życia zagrażają dzieciom 

Więcej
Akcja poszukiwania rannych po bombardowniu północnej Gazy

Gdzie jest dr Obeid? 

Więcej
Przesiedlenia w północnej części Strefy Gazy; Ludność cywilna w Strefie Gazy mierzy się z dramatycznym kryzysem humanitarnym - brakiem bezpieczeństwa, przesiedleniami, brakiem żywności, załamaniem systemu ochrony zdrowia.

Lekarze bez Granic potępiają zakaz dla UNRWA 

Więcej
W 2023 roku zespoły Lekarzy bez Granic w Demokratycznej Republice Konga zapewniły opiekę 25 166 ofiarom przemocy seksualnej. To ponad dwie osoby co godzinę. Demokratyczna Republika Konga, 2023

DRK: Szokujący poziom przemocy seksualnej [RAPORT]  

Więcej
29-letnia Anhar Hassan Mohammed Omar pracowała na 16-godzinnych zmianach, aby pokryć koszty leczenia i odżywiania od początku ciąży do dziewiątego miesiąca. W szpitalu klinicznym w Nijali przeszła cesarskie cięcie i otrzymała wszystkie niezbędne usługi medyczne. Sudan, 2024

Sudan: szokująca skala śmierci noworodków i kobiet w ciąży [RAPORT]

Więcej
Widok na zmilitaryzowaną granicę polsko-białoruską. Od listopada 2022 roku Lekarze bez Granic zapewniają pomoc medyczną uchodźcom na Podlasiu, we współpracy z aktywistami i innymi organizacjami społecznymi. Polska, 2024

Stanowisko wobec Strategii migracyjnej dla Polski na lata 2025-2030 

Więcej